We zijn levensgevaarlijk romantisch

  • Theo van Willigenburg

Ach, ach wat een getob is het weer onder christenen en andere strijders voor een betere wereld. Waar moeten we nog op hopen in Syrië? Assad is een barbaarse dictator, maar de opstandelingen martelen evengoed. Stel dat Assad de burgeroorlog verliest, wat voor vreselijk regime krijg je er dan voor terug? Goed en kwaad zijn hier nauwelijks te onderscheiden, er zijn hoogstens verschillende tinten kwaad. Ons vooruitgangsverlangen – vrede en geluk voor onszelf en anderen – krijgt weer een behoorlijke knauw. Maar misschien is dat wel een verkeerd verlangen…

St. Mandela

  • Theo van Willigenburg

De wereldwijde reacties op Mandela’s dood laten zien hoezeer wij helden en heiligen nodig hebben. Zij geven ons het idee dat het onmogelijke toch mogelijk is. Daar knappen we van op en we worden er zelfs betere mensen van.

Sociale indicatie voor verplichte anticonceptie?

  • Henk Vrielink

Toen kinderrechter Paul Vlaardingerbroek in Trouw pleitte voor “verplichte anticonceptie bij falende ouders”, vlogen op internet reacties in het rond waarvan onduidelijk bleef welke vraag zij wilden beantwoorden. Begrijpelijk want het raakte aan de autonomie en het privédomein van ouders. Maar ook de rechten van bestaande en zelfs niet verwekte kinderen zijn in het geding. Maar de centrale vraag is of de samenleving mede verantwoordelijk wil zijn voor wie zichzelf en hun gezin onvoldoende kunnen beschermen.

Homo's en de mazelen

  • Pieter Oussoren en Theo van Willigenburg

En toen stroomde Facebook vol met woedende teksten van homovrienden over de weigering van bevindelijke gelovigen om hun kinderen in te enten tegen de mazelen. We waren geschokt. Geen woord over Vrije Scholen waar nog veel minder kinderen zijn ingeënt. De pijlen richtten zich exclusief op mensen die wezenlijk anders denken en leven dan de meerderheid. Maar waren wij homo’s niet ooit óók zulke mensen?

Subscribe to Voorpagina-feed